Z prowincjonalnej perspektywy

Wczoraj w Sejmie działy się ważne sprawy a w TV wiadomości jak co dzień. Wydarzyło się w końcu coś ważnego czy nie? Może, póki jest to dozwolone, edukować społeczeństwo i zrozumiałym dla każdego językiem i bez obrażania inaczej myślących tłumaczyć to, co budzi niepokój. Tu jest zadanie dla tzw. autorytetów. Ich wiedza, dorobek i doświadczenie powinno dawać im legitymację do edukowania nas na ważne dla nas jako narodu tematy. Chciałabym,  aby takie narodowe lekcje prowadzili prawnicy, historycy, ekonomiści, socjologowie i wielu innych. Bez emocji i merytorycznie, dostosowując język do możliwości przyswajania wiadomości przeciętnego Polaka, mogliby nas edukować. Ważne, aby powstrzymywać się od potępiania i obrażania tych, którzy pewnych spraw albo nie rozumieją albo uwierzyli propagandowym wystąpieniom pseudo znawców każdego tematu. Dziennikarze lubią nam przypominać że są czwartą władzą. Zawsze to mówili. Nie powinno więc nikogo dziwić, że tak wielu ludzi uważa, że telewizja i inne me

Dzisiejszy dzień upływa mi na słuchaniu tzw. obrad Sejmu. Trwa tura głosowań nad poprawkami do zmienianej kolejny raz ustawy. Cała procedura przeprowadzana jest w tak szalonym tempie, że trudno nadążyć nad tym, co większość sejmowa chce zmienić. Pominę to, nad czym się proceduje, bo to jest wiadome dla wszystkich, którym nieobojętne jest to, co się w naszym kraju dzieje. Skupię się nad tym, w jaki sposób przebiega procedowanie nad ustawą ważną dla wszystkich obywateli kraju. Po pierwsze: dlaczego takie tempo procedowania? Czy po dniu procedowania na sali obrad nie powinno się zrobić przerwy chociażby na odpoczynek? Czy trzeba od razu zająć się pracą w komisji w godzinach nocnych, aby móc procedować dalej za kilka godzin? Czy zmęczony człowiek jest w stanie pracować jak należy? Ilość nowelizacji świadczy o tym, że nie jest w stanie. Po drugie: jaki sens ma dyskusja nad czymkolwiek, jeżeli przewodniczący komisji lub marszałek Sejmu ogranicza czas wypowiedzi do 30 sekund lub wyłącza mi

Język, którym posługują się nasi parlamentarzyści, dawno przestał być parlamentarny. Standardy językowe już tam nie istnieją. Nazywanie przeciwników politycznych bydłem, hołotą itp. daje tylko świadectwo tym, którzy takim słownictwem się posługują. Najgorsze jest jednak to, że nasi parlamentarzyści uważają, że im wolno, bo ich ktoś wybrał do reprezentowania woli narodu. Do perfekcji opanowała to większość parlamentarna oraz opozycja sprzyjająca większości - takie nasuwają się wnioski po wynikach wspólnych glosowań z większością parlamentarną. Do wulgarnego, pozbawionego elementarnych zasad kultury, zachowania jednej pani z partii rządzącej zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Zresztą wielu jej kolegów i koleżanek bardzo stara się naśladować ten język. Tą olbrzymią arogancją, lekceważeniem i zwykłym chamstwem starają się często przykryć brak kompetencji i wiedzy na tematy, na które tak ochoczo się wypowiadają. Rozumiem, że są to reprezentanci narodu. Ale czy ich wszyscy wyborcy "pis

Wakacje w pełni, urlop. Wydawałoby się, że będzie to czas wyciszenia się, spokoju. Ale nie każdy w naszym kraju może pozwolić sobie na wyjazd i urlop spędza w domu. W tym roku dołączyłam do tej grupy. A jak już jestem w domu, to  z przyzwyczajenia zaglądam do środków masowego przekazu, aby dowiedzieć się, co takiego w świecie. Tak jest i teraz. Naturalnie nic się nie zmieniło. Najważniejsze informacje ze świata to informacje o wszelkich kataklizmach, przestępstwach a z kraju kronika policyjna, afery, pogoda, informacje z życia "gwiazd" no i oczywiście nasza rodzima polityka. W dniu dzisiejszym kolejny dzień obrad sejmu. Ponieważ jest mowa o zmianach w Sądzie Najwyższym i są to zmiany bardzo kontrowersyjne, włączyłam telewizor. Nie wiem dlaczego, ale telewizor zawsze po włączeniu pokazuje TVP Info. Nie oglądam tam informacji, ale dzisiaj  zatrzymałam wzrok na pasku. A tam informacja, że przed Sejmem brak protestujących - "protest się wypalił". Jeżeli znaczna ludzi

Wy myśliłam sobie, że będę prowadzić bloga, na którym będę dzielić się moimi przemyśleniami na różne tematy. Obserwuję to, co dzieje się w moim kraju i uświadomiłam sobie, że mam potrzebę podzielenia się moimi uwagami z innymi. Może inni myślą podobnie? A może ja czegoś nie rozumiem? Początki są zawsze trudne - to dotyczy "obsługi mojego bloga. Trochę czasu minie, zanim opanuję dostępne funkcje, ale to mnie i tak nie zniechęca. Na jaki temat zamierzam pisać? Na pewno nie o modzie czy też o kulinariach. Od tego mamy całe znawców, często celebrytów. Mam chęć pisać o bieżących sprawach dotyczących życia w naszym kraju, pisać co o tym sądzę. Ponieważ kobiety nie często pytane są o inne sprawy niż rodzina, moda etc. byłabym ciekawa ich opinii na inne tematy. Może ktoś kiedyś tu zajrzy?